Sarang
The Bamboo Guest House in Sarang
When we started the work in November 2018 our major worry was another building incomplete due to lack of money, time or resources. So our initial plan was a small shed with a loft for people to sleep. Something that can accommodate 8-10 people. Saji and his team, after seeing the abundance of Bamboo in the campus encouraged us to build something bigger. He was very confident about completing it. Thus we expanded our shed to a two-story guest house. We left the design according to Saji’s imagination.
The time or resources estimated for the expanded version proven unrealistic very soon after we started off this path. Thanks to Gautham’s job, also some timely help from friends and family, we could reach this stage. The kitchen and the compost toilet are still under construction. We hope to finish them in a couple of weeks.
As you can see for yourself, Saji and his team have done a great job with Bamboo, plywood, wood, and steel. We are glad to see a major chunk of the expense was wages, and that went to the families of the workforce.
We are also working on the data of the project. (One question we get all the time is the per square feet rate.) Studio Commune of Thiruvananthapuram is also helping us in this regard.
More details and photos later. Stay tuned!
The site from the tree top. There was a house here 25 years ago 
Planning 
The frame of the building 
Saji and his team 
Bamboo from our campus 
Front view 
Second Story and the bamboo bridge
Craft Workshop
When is the last time you took a chisel, a hand drill, or a hammer for that matter for a creative project? Would you like to make something with your own hands? Maybe a lampshade, a mobile stand, a soap holder, a locket or a keychain? Here is a chance to reconnect with your fingers’ cravings.
Work on the masterplan with ‘Studio Commune’
Studio Commune is an architecture groupe based out of Thiruvananthapuram. Beyond a conventional architecture studio this is a commune of like minded people through project/research based collaborations.
They have been working with Sarang on creating a master plan for the future rural university. The contour map of the land had been done last year with a drone survey. The interns from Studio Commune has been documenting the existing buildings also plotting the trees around the possible construction site.
This month, Soumini and Vishnu, the directors of Studio Commune and four interns spent a few days continuing their work here, also helping us with plans. Some photos:
Saji Bomman is helping Sarang in building a guesthouse!
After a long time, we made enough savings to start the work of the long-pending guest house. This is part of the visitors’ center we mentioned earlier. Saji Bomman, who is also a student from Kanavu (another alternative school based in Wayanad) is leading the work of the construction.He and his team are currently harvesting the bamboo necessary for the construction. We all working on the other aspects to quicken the process.
If you want to pitch in, this is the time. We are NOT looking for volunteers since Saji has his own skilled team. You can contribute towards material or remuneration for the team.
The site from the tree top. There was a house here 25 years ago 
The site slope adjusted for better water percolation 
Saji on the site 
Breakfast time for the team 
Harvesting Bamboo 
Test post by email
Here is the body of the email
[wpdevart_booking_calendar id=”1″]
മാറ്റത്തിന്റെ സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഒന്നര നൂറ്റാണ്ടു മുമ്പ് അന്നത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾക്കു പരിഹാരമായി അന്നത്തെ മനുഷ്യൻ എഴുതിയുണ്ടാക്കിയ കമ്മ്യൂണിസത്തിനോ ആയിരക്കണക്കിനു വർഷങ്ങൾക്കു മുമ്പ് അന്നത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് അന്നത്തെ മനുഷ്യർ കണ്ടെത്തിയ മതങ്ങൾക്കോ ഈ സൈബർ യുഗത്തിലെ പ്രശ്നങ്ങൾ പരിഹരിക്കാനാവുമോ? കാറു നന്നാക്കാൻ കാളവണ്ടി നന്നാക്കുന്നയാളെത്തന്നെ സമീപിക്കണോ?
മാറ്റത്തിന്റെ സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.എല്ലാ രംഗത്തും മാറ്റം അനിവാര്യമാകുന്നു.
ഇതെന്തൊരു ഭക്തിയാണ്!
വളരെ ആശങ്കയോടെയാണ് ഈ പോസ്റ്റ്.
ഈ ഗണേശോൽസവം പോലെയുള്ള ആചാരങ്ങൾ കുറച്ചുകാലങ്ങളേ ആയിട്ടുള്ളൂ ഇവിടെ കുടിയേറിയിട്ട്. എന്തിനിങ്ങനെ മത്സരിച്ച് മത്സരിച്ച് ആചാരങ്ങൽ നടത്തുന്നു? ഇതുമൂലം ഉണ്ടാകുന്ന അസൗകര്യങ്ങളും മറ്റും മത വിശ്വാസികൾ ഒന്നു പരിഗണിക്കുമോ? ആയിരങ്ങൾ മുതൽ ലക്ഷങ്ങൾ വരെ വിലപിടിപ്പുള്ളതാണത്രേ ഈ താൽക്കാലിക വിഗ്രഹങ്ങൾ! കൂടുതൽ കൂടുതൽ വലിപ്പമുള്ള വിഗ്രഹങ്ങൾ വാങ്ങി നഗരിചുറ്റാൻ ഹിന്ദുക്കൾ തന്നെ പരസ്പരം മൽസരിക്കുകയാണ്! ഇതെന്തൊരു ഭക്തിയാണ്! പുഴകളിൽ ഇതു നിമഞ്ജനം ചെയ്യാനുള്ള കഷ്ടപ്പാടു വേറെ. ആരാധിച്ച വിഗ്രഹത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ കോഴിമാലിന്യം പോലെ അവഗണിച്ചു തള്ളുന്നതും ശരിയാണോ എന്നു കൂടി ആലോചിക്കേണ്ടതാണ്. നിവേദിക്കുന്ന പൂക്കളും മറ്റും മനുഷ്യർ ചവിട്ടുക പോലും ചെയ്യാത്ത ഇടങ്ങളിലാണ് ഹിന്ദുക്കൾ മുമ്പ് നിക്ഷേപിച്ചിരുന്നത്. എന്തിന്, വീടുകളിൽ ഇടുന്ന പൂക്കളങ്ങളിലെ പൂവുകൾ പുരപ്പുറത്തേക്കു വലിച്ചെറിയുന്നൊരു പതിവു ഞങ്ങളുടെ കുട്ടിക്കാലത്തുണ്ടായിരുന്നു. അല്ലെങ്കിൽ മനുഷ്യരുടെ കാലടി പതിയാത്ത സ്ഥലങ്ങളിൽത്തന്നെയാണ് ഉപേക്ഷിച്ചിരുന്നത്.
മതം വളർന്നോട്ടേ, പക്ഷെ അനാചാരങ്ങൾ വളർത്തണോ? ഇപ്പോൾത്തന്നെ കേരളത്തിൽ ആചാരങ്ങൾ ധാരാളമാണ്. ഇനിയും പുതിയവ ഇറക്കുമതി ചെയ്യണോ, വെറുതെ പണം ധൂർത്തടിക്കണോ എന്നും ആലോചിക്കുക.ഇതൊക്കെ കച്ചവടക്കണ്ണൂള്ള തല്പര കക്ഷികളുടെ ചില വേലകളാണെന്നും അറിയുക. ‘അക്ഷയ ത്രിതീയ’ പോലുള്ള മറ്റൊരു തട്ടിപ്പ്! മത വിശ്വാസവും ഈശ്വര വിശ്വാസവും രണ്ടാണെന്നു തിരിച്ചറിയാനുള്ള വിവേകമെങ്കിലും ഈ സാക്ഷര കേരളം കാണിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ആശിച്ചു പോവുകയാണ്..
കാലം തെറ്റി പെയ്യുന്ന മഴയും മഴപെയ്യാത്ത കർക്കിടകവും കടന്നു പോയി.
കാലം തെറ്റി പെയ്യുന്ന മഴയും മഴപെയ്യാത്ത കർക്കിടകവും കടന്നു പോയി. എന്നിട്ടും മഴയില്ല. അട്ടപ്പാടി വരണ്ടുണങ്ങുകയാണ്. പലസ്ഥലങ്ങളിലുംകുടിവെള്ളത്തിനുള്ള പരക്കം പാച്ചിൽ തുടങ്ങിക്കഴിഞ്ഞു.
കുഞ്ച് രാമ്പള്ളം എന്ന നോവലിന്റെ പ്രസക്തി ഇതാണ്. ഈ കടുത്ത പ്രകൃതി ദുരന്തം നമ്മളായിട്ട് ഉണ്ടാക്കി വച്ചതാണ്. നമ്മൾ തന്നെ അതിനു പരിഹാരവും കണ്ടേ തീരൂ. ആ പരിഹാരം എന്തായിരിക്കണമെന്നും എങ്ങനെ ആയിരിക്കണമെന്നും പ്രതിപാദിക്കുകയാണ് ഈ നോവലിലൂടെ.
മിക്ക ബ്രാഞ്ചുകളിലും ‘കുഞ്ച് രാമ്പള്ളം’ തീർന്നിരിക്കുന്നു. പുസ്തകം സ്വന്തമായി വാങ്ങി വായിച്ചും അഭിപ്രായങ്ങൾ നേരിട്ടറിയിച്ചും സഹകരിച്ച എല്ലാ സഹൃദയർക്കും ഞങ്ങളുടെ പ്രത്യേക സന്തോഷം അറിയിക്കുന്നു. പുസ്തകം കിട്ടാനില്ലെന്ന് അറിയിച്ചവരും ഉണ്ട്. രണ്ടാം പതിപ്പ് ഇറക്കുന്നതിനുള്ള എഴുത്തുകുത്തുകൾ നടക്കുന്നു. ഉടൻ തന്നെ അതു സംഭവിക്കുമെന്നു കരുതട്ടെ.
Review about ‘Kunchrampallam’, the novel written by my parents : Get your copy from the nearest DC book branch! Also available online. 
🙂
“ഹലോ,”. “മണികണ്ഠനാണോ?”
“ഹലോ,”.
“മണികണ്ഠനാണോ?”
കുട്ടിക്കാലം കുട്ടിക്കളികളുടെ കാലമാണ്. കുട്ടിക്കളി വെറും കുട്ടിക്കളിയല്ല.ശരീരത്തിലെ ഓരോ അവയവത്തെയും മനസ്സിനേയും ശരിയായ വിധം പ്രവർത്തിപ്പിക്കുവാൻ പ്രകൃതി കൊടുത്തിട്ടുള്ള പരിശീലന പരിപാടിയാണത്.
ചിത്രത്തിൽ ഹിരണ്യയും കളിക്കൂട്ടുകാരൻ മണികണ്ഠനും ഫോൺ വിളിക്കുന്നതു കണ്ടില്ലേ? അവരുടെ കൈകളിൽ ഓരോ മരക്കട്ടകളുണ്ട്. അവർ അതിൽ നമ്പറുകൾ ഞെക്കുന്നുണ്ട്. അങ്ങേത്തലക്കൽ നിന്നുള്ള സംസാരം കേൾക്കുന്നതായി ഭാവിക്കുന്നുണ്ട്. അവിടന്നുള്ള സംസാരത്തിനു മറുപടി കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. സന്ദർഭത്തിനനുസരിച്ച് വിവിധ ഭാവങ്ങളിൽ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്. ഇവിടെ അവരുടെ തലച്ചോറുകൾ അങ്ങേയറ്റം പ്രവർത്തിക്കുകയാണ്. ഭാവന ഉയർത്തുകയാണ്. പുതിയ പുതിയ വാക്കുകളും പ്രയോഗങ്ങളും പഠിച്ചെടുക്കുകയാണ്.ഇത്ര രസകരമായി ഇതെല്ലാം ഇങ്ങനെ പഠിച്ചെടുക്കുവാൻ ലോകത്ത് ഒരു സൂത്രവും ഇന്നേവരെ ആരും കണ്ടെത്തിയിട്ടില്ല.
ഹിരണ്യയും അനിയൻ പാർത്ഥനും ഇരുളഭാഷ പഠിച്ചെടുത്തത് ഈ ‘മണികണ്ഠ ഗുരു’വിന്റെ കൂടെ കൂടിയതു കൊണ്ടാണ്. ഇന്ന് ഹിരണ്യ മണികണ്ഠനൊപ്പം ഇരുളഭാഷ സംസാരിക്കുന്നു. അട്ടപ്പാടിയിൽ ജീവിക്കേണ്ടി വരുന്ന ഏതൊരു മനുഷ്യനും അട്ടപ്പാടിയിലെ ഇരുളരുമായി അടുത്തിടപഴകാനും നല്ല ബന്ധങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കുവാനും അവരുടെ ഭാഷയും സംസ്കാരവും വേണ്ടത്ര മനസ്സിലാക്കിയിരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പിൽക്കാല ജീവിതത്തിന് അത്യന്താപേക്ഷിതമായ പല കാര്യങ്ങളും പരിശീലിച്ചെടുക്കുന്നത് കുട്ടിക്കളികളിലൂടെയാണ്. ഈ പ്രായത്തിൽ പള്ളിക്കൂടത്തിൽ പോകുന്നതിനേക്കാൾ കുട്ടികൾക്കു നല്ലത് ഇത്തരം കുട്ടിക്കളികൾ തന്നെയാകുന്നു.
